Laatste keer

We zijn van Kuta naar Tetebatu gereden met een stop bij een een origeneel dorp, waar de Sasak mensen wonen. Deze mensen leven nog op de traditionele manier. Toen bij een pottery gestopt. Daar worden hele mooie potten, schalen etc gemaakt. Claudia en Anoeska hebben ook wat mogen maken. Anoeska heeft natuurlijke een big gemaakt!! Na wat gekocht te hebben hebben we onze tocht voortgezet.(hebben inmiddels een extra tas gekocht voor alle souveniers. In Mataram wat gegeten, en toen doorgereden naar Tetebatu. De totale afstand zou ongeveer 70 kilometer zijn, daar doe je hier ongeveer 3,5 uur over zonder stop. Zo slecht zijn de wegen hier. Maar je ziet wel een heleboel onderweg.

In Tetebatu hadden we een heel eenvoudig onderkomen en behoorlijk gehorig, maar midden in het land. De meeste gasten waren Nederlanders!!!! Hoe is het mogelijk. Lombok is overwegend Moslim, dus we worden regelmatig voor zonsopgang wakker gezongen door een Imam in een moskee! In deze omgeving zijn de mensen erg arm en de wegen zijn zeer slecht. Ton voelt zich niet zo lekker, dat komt waarschijnlijk door de malaria pillen. Ton en ik hebben hier nog een stukje gewandeld en voor de plaatselijke mensen zijn we een bezienswaardigheid. Ze roepen, lachen en komen je een hand brengen en vragen waar je vandaan komt. We spraken nog Nedelanders die we in Lovina ook gesproken hebben en zij hebben heel veel regen gehad, terwijl wij in hetzelfde gebied hebben gereisd, maar net op een ander moment. Wij hebben amper regen gehad, alleen maar mooi weer.

De volgende dag zijn we om 9.00 uur vertrokken richting Gili Trawangan, maar zijn nog eerst naar het dorp Loyok waar van bamboe mandjes, tassen .....gemaakt worden. Een heel sober dorp, maar erg aardige mensen en zagen hoe vingervlug bamboe strookjes gevlochten worden tot een mandje. Ook hier hebben we een aantal mandjes gekocht en daar waren de vrouwen erg blij mee. Er zat een meisje bij die net zo oud is als Claudia en zij was helemaal weg van Claudia en heeft vriendschaps ringetjes gemaakt van bamboe. Toen we weer naar de auto liepen hadden we een hele schare aan schoolkinderen om ons heen lopen. Anoeska werd door een plaatselijke vrouw aangekleed in Lombokse kleding en moest op de foto. We kwamen hier haast niet weg, omdat het zo leuk was. Toch uiteindelijk vertrokken richting de boot, dat was na 2,5 uur rijden. Aangekomen bij vertrekpunt vlakbij Senggigi, werd onze bagage in een speedboot gebracht en werden we met volle snelheid naar het eiland gebracht. Dit hadden we niet verwacht, een speedboot op dit eiland.

We genieten hier met vollen teugen van dit tropische eiland van onze laatste dagen in Indonesie. Het was een wereldervaring, we hebben heel veel gezien en gedaan en alles is heel goed verlopen. De mensen zijn hier zo aardig, hier is geen stress,geen gehaast en wat vandaag niet kan dan morgen. Heerlijk!! Dat zal straks wel afkicken worden.

Morgenmiddag vertrekken we weer richting Bali (Tuban) en hebben daar nog een dag om vervolgens weer richting Amsterdam te vliegen. O ja. Ronald, we hebben inmiddels een leuk Balinees setje voor je gevonden!! Hahaha. Bereid je maar vast voor.

Sampai bertemu lagi (tot ziens)

CHATO